(۱۹)

کنفرانس سازمان ملل متحد درباره صحراها که در شهریور ماه امسال در نایروبی تشکیل شد و در آن گزارش کار دو ساله پانصد کارشناس و محقق بین المللی در باره جنبه های مختلف وضع جنگلها و مراتع و صحراهای جهان مورد بررسی قرار گرفت، تأکید کرد که در سراسر جهان به خصوص در طول منطقه معروف به کمربند فقر که در دنیای سوم قرار دارد، انهدام منظم و مستمر پوشش گیاهی به حد نگران کننده ای رسیده است. در مناطق استوایی و پیرامون آنها که همواره به فراوانی پوشش سبز شهرت داشتند، جنگلها به سرعت تبدیل به صحرا می شوند، به طوری که از آغاز قرن حاضر در برخی نقاط ۳۰٪ این پوشش نباتی و گاه بیشتر از آن از میان رفته است. به گفته یکی از کارشناسان این کنفرانس:

"سرطان تازه ای به صورت صحرا، یک سوم از تمام زمینهای جهان را بیمار کرده است. در نیمه اول قرن بیستم ششصد و پنجاه هزار کیلومتر مربع از اراضی جنگلی و مراتع جنوب صحرای افریقا توسط این سرطان بلعیده شده اند. وقتی که زمین بدین ترتیب قشر حامی خود را از دست بدهد باد و باران نیز وظیفه خویش در عقیم کردن آن انجام می دهند و آنگاه نوبت استقرار همیشگی به پایان می رسد.

متأسفانه این واقعیت که نسبت افزایش جمعیت جهانی بیش از نسبت رشد درختان تازه است، باعث کاهش منظم سطح جنگلهای جهان می شود. تصاویری که ماهواره ها از جزیره جادو در اندونزی گرفته اند، به خوبی نشان میدهد که در این جزیره که در تمام تاریخ خود از پر جنگل ترین نواحی روی زمین بود، اکنون پوشش جنگلی فقط ۱۲٪ از مساحت را شامل می شود.

از نظر آلودگی دریاها و رودخانه های جهان نیز وضع بهتر از این نیست. کنفرانس بین المللی دریای مدیترانه که اخیرا در شهر "نیس" فرانسه تشکیل شد، وضع این دریا را که شانزده کشور اروپایی و آسیایی و افریقایی پیرامون آن قرار دارند، از نظر آلودگی " کاملا بحرانی" توصیف کرد. پرنس رینیر موناکو، چندی پیش در یک سخنرانی رادیو تلویزیونی اظهار داشت:

"نود درصد آبهای آلوده به انواع فضولات صنعتی و مواد مضر شیمیایی از کشورهای ساحلی مدیترانه بدون هیچ تصفیه قبلی به این دریا میریزند. اگر مدیترانه تاکنون توانسته است این آلودگی ها را هضم کند، اکنون دیگر از این حیث به نقطه اشباع رسیده است و اگر بگذاریم وضع به همین صورت ادامه یابد، آن وقت خیال می کنم مدیترانه ما محکوم به مرگ باشد."

در امریکا رودخانه دیترویت که دریاچه "اریه" را مشروب میکند ، ھر روز بیش از بیست و پنج میلیون متر مکعب مواد آلودہ بدین دریاچه می ریزد. همین وضع را دریاچه بایکال در شوروی دارد.

اخیرا اعلام شد که هفتاد و پنج نوع ماهی که در آبهای رود ولگا زندگی می کنند، بر اثر آلودگی آب این رودخانه که ناشی از فضولات مراکز متعدد صنعتی و شیمیایی واقع در دوسوی این رودخانه است، در خطر انقراض کامل هستند. فاجعه بزرگتر این است که رودهای ولگا و اورال دو رود بسیار بزرگ شوروی که مجموعا ۵۶۲۵ کیلومتر طول دارند، به دریای بسته خزر می ریزند که به نوبه خود به خاطر فراوانی مواد آلوده در آستانه مرگ قرار گرفته است. کارشناسان دریاهای مدیترانه و خزر و بالتیک را مناطقی اعلام داشته اند که اگر سریعا اقدامی برای نجات آنها صورت نگیرد، بر اثر آلودگی محکوم به از دست دادن آثار حیات خواهند بود.