(۳۲)

این دموکراسی پیشرو ولی با انضباط در عین آن که اجازه خرابکاری و خیانت به کسی نمیدهد، اجازه تلاش های ارتجاعی و قهقرائی نیز نمیدهد. زیرا که زیان منفی بافی و کارشکنی در سیر پیشرفت اجتماع کمتر از زیان خیانت و خرابکاری نیست و در پیشگاه مصالح واقعی ملت ایران، پیروان این هر دو راه به یک اندازه گناه دارند. جالب این است که به همین دلیل تقریبا همیشه بین این دو قطب مخالف یک "اتحاد نامقدس" شوم پدید میآید که تنها انگیزه وجودی آن اشتراک منافع در جلوگیری از پیشرفت سالم جامعه است، و همین منافع مشترک است که ترکیب نامتجانس و باور نکردنی "مارکسیسم اسلامی" را میان منکران وجود خداوند و طرفداران ادعایی اصول مذهبی به وجود می اورد. هر چند که "آزادی خواهی انقلابی" دسته اول همان قدر از آزادی واقعی و از انقلاب اصیل فاصله دارد که "مسلمانی" مورد ادعای دسته دوم از روح و معنی اسلام به دور است!

ما اکنون در پیشبرد برنامه های سازندگی صنعتی و اقتصادی و اجتماعی کشور خویش، اتکاء اساسی به درآمدهای نفتی خود داریم که در حال حاضر به حدود بیست و سه میلیارد دلار در سال بالغ می شود ولى طبق برآوردهایی که به عمل آمده است منابع نفتی ایران بین ۲۰ تا ۳۰ سال دیگر به پایان خواهد رسید و در آن هنگام کشور ما در حدود شصت و پنج میلیون نفر جمعیت خواهد داشت. مفهوم این سخن این است که در آن موقع ما با قیمت های ثابت امروز دو برابر درآمد کنونی نفت را لازم خواهیم داشت تا وضع موجود را حفظ کنیم. ولی هدف ما طبعا حفظ سطح زندگی کنونی نیست و مسلما میخواهیم سطح زندگی ملی را بالاتر ببریم و این درست موقعی خواهد بود که نفت ما تمام شده است. با آهنگ رشد جمعیت کشور ما ناچار خواهیم بود در آینده ای بسیار نزدیک هر ساله دست کم یک میلیون شغل تازه ایجاد کنیم. تصدی هر یک از این مشاغل، مستلزم بازدهی کار است. زیرا گسترش برنامه های سازندگی کشور و فوریت انها طوری است که اجازه سهل انگاری و کندی را در انجام هیچ وظیفه ای به هیچ فرد ایرانی نمی دهد.

توجه کامل بدین مسئولیت و آمادگی همه جانبه برای ایفای آن شرط اساسی تصدی هر شغلی از جانب هر جوان ایرانی است. تذکر این نکته نیز لازم است که تضمین پیشرفت ما نه تنها یک وظیفه ملی است، بلکه در عین حال وظیفه ای است که جامعه ما در صحنه جهانی به عهده دارد. موقعیت جغرافیایی خاص ایران چنان حساس و حیاتی است که اگر ما در مدتی معین به سطح معینی از ترقی نرسیم، ممکن است ثبات و استحکام همه این منطقه از جهان در معرض تهدید قرار گیرد. ما با پیروی از دید دنیایی خود و بر اساس رسالت بشری خویش در برابر تاریخ و آینده خودمان و تمام جهان در این باره متعهد هستیم و این الزام زمان است که سیر درنگ ناپذیر ما را به سوی پیشرفت ایجاب می کند.

انقلاب فراگیر و همه جانبه ای که به صورت بزرگترین تحول اجتماعی ایران از پانزده سال پیش در این کشور آغاز شد، بر پایه ایفای همین رسالت ملی و رسالت جهانی طرح ریزی و اجرا گردید. این انقلابی بود که شرایط ناسالم اجتماعی را که مانع هر کار مثبت و سازنده بود، از میان برد و زمینه ای سالم برای بروز آزادانه همه استعدادها و امکانات و برخورداری شرافتمندانه و عادلانه عموم افراد ملت ایران از حاصل کار و دسترنج خویش فراهم ساخت.