(۱۲۹)

نظام آموزشی و فرهنگی

آموزش و پرورش وسیع در سطح عالی، چه از نظر کمیت و چه از لحاظ کیفیت رکن بنیادی "تمدن بزرگ" ایران است. هیچ پیشرفتی در هیچ رشته حیات ملی ممکن نیست مگر این که عامل انسانی، که اساس این پیشرفت است، به دانش و بینش لازم مجهز باشد و هر قدر سطح این آگاهی بالاتر باشد، نتیجه رضایت بخش تر خواهد بود. جامعه ایران عصر "تمدن بزرگ" باید بیش از هر چیز جامعه مردمی تحصیل کرده و مطیع و برخوردار از آگاهی لازم برای چنین دورانی باشد.

با برنامه های گسترده ای که در امر آموزش ملی در حال اجراست و با توسعه منظم و بی وقفه ای که در این زمینه پیش بینی و طرح ریزی شده است، تمام افراد نسل جوان کشور که گردانندگان چرخهای "تمدن بزرگ" فردا خواهند بود، در زیر پوشش آموزش و پرورش قرار خواهند گرفت و در عین حال سطح کیفیت این آموزش نیز منظما بالاتر خواهد رفت.

با اجرای مقررات آموزش رایگان نسل آینده کشور نسلی صد در صد تحصیل کرده و آموزش دیده خواهد بود و امید می رود که بی سوادی موجود نیز تا پایان دهه آینده ریشه کن شود. جوانانی که اکنون مشغول تحصیلند پس از پایان تحصیلات دانشگاه یا تحصیلات حرفه ای و کارآموزی صنعتی خود، عملا پا به آغاز دوران "تمدن بزرگ" خواهند گذاشت.  در دهه آینده جامعه ایران جامعه ای خواهد بود که در آن هر کس باید در کار خود تخصص داشته باشد و این الزام، هر فرد ایرانی را اعم از کشاورز و کارگر و پیشه ور و مدیر شامل می شود. همه این افراد می باید نه تنها از آموزشی کلی بهره مند باشند، بلکه در رشته و کار مخصوص خود تخصص داشته باشند. هدف ما این است که برای تامین این منظور، صدها هزار هنرآموز در مدارس حرفه ای و فنی که طبعا باید تعداد آنها به اندازه کافی افزایش یابد، داشته باشیم و رقم دانشجویان خود را در دانشگاه ها و مدارس عالی به نیم میلیون نفر برسانیم. در عین حال باید کوشش کنیم حداکثر ممکن از دانشجویانی که در خارج از کشور تحصیل می کنند، برای خدمت به مملکت بازگردند. ولی سیاست کلی ما در این مورد باید این باشد که وسیله تحصیل همه جوانان ما در خود کشور تا عالی ترین سطوح فراهم گردد تا بدین ترتیب هم مملکت مخارج کمتری متحمل شود و هم خطراتی که از زندگی و تحصیل در محیط هایی غالبا آلوده و پر انحراف متوجه جوانان ماست، از میان برود.

هدف کلی آموزش این خواهد بود که از یک طرف وسیله تحصیل تا کلیه سطوح به عنوان یک حق مشروع و مسلم هر جوان ایرانی، بدون هیچ مانعی و تبعیضی برای او فراهم باشد و از طرف دیگر، کیفیت آموزشی در کشور ما به بهترین سطح جهانی آن برسد و آخرین و کاملترین اطلاعات علمی و تخصصی در دسترس هر دانشجوی ایرانی قرار گیرد. برای تأمین این منظور برنامه ریزی وسیع و همه جانبه ای لازم است. در حال حاضر ما از نظر کمبود کادر استاد و معلم و کارشناس آموزش با مشکل بزرگی مواجه هستیم. تعداد دانشگاه ها و آموزشگاهها و آموزشگاه های عالی و هنرستان ها و سایر مراکز حرفه ای ما نیز کافی نیست. ولی ایجاد آنها مسلما آسان تر از تهیه کادر ورزیده آموزشی است.