(۹۰)

بدیهی است آن چه به کشور ما امکان اجرای پیروزمندانه چنین سیاستی را می دهد، استحکام فوق العاده نظام سیاسی و اجتماعی و اقتصادی آن است. تجربه به ما و دیگران نشان داده است که پراکندگی و ضعف اجتماعی برای هیچ کشوری ایجاد احترام نمی کند و بالعکس وسوسه استفاده از این وضع را نزد دیگران به وجود می آورد. وقتی که نظم جامعه ای همانند جامعه کنونی ایران، بر پایه قدرت و همبستگی و اراده آگاهانه ملت متکی باشد، صدای آن درتمام جهان گوش شنوا خواهد یافت به خصوص اگر این صدا صدای اخلاق و عدالت و بشر دوستی نیز باشد.

رئوس سیاست مستقل ملی ما را در صحنه جهانی میتوان فهرست وار چنین خلاصه کرد:

در زمینه بین المللی، سازمان ملل متحد به عنوان بزرگترین مرجع جهانی حل و فصل اختلافات و به عنوان کانون خانوادگی همه اعضای خانواده بزرگ بشری که باید در آن مسائل خود را مطرح و حل کنند و به تصمیمات آن احترام بگذارند، مورد تأئید و پشتیبانی کامل ماست و صمیمانه خواستار آنیم که همکاری صادقانه کلیه اعضای این سازمان اجرای وظائف و مسئولیتهای آن را تضمین کند. گو این که فعلا این سازمان فاقد قدرت اجرایی است.

در زمینه مناسبات دو جانبه، ما اکنون همکاری سازنده و ثمر بخشی را با قسمت اعظم از کشورهای جهان برقرار کرده ایم که بر اساس همزیستی و حسن تفاهم و دوستی و رعایت کامل و متقابل حاکمیت ملی و عدم دخالت در امور داخلی یکدیگر متکی است. این حسن رابطه و همکاری جهان سرمایه داری و دنیای سوسیالیست و کشورهای به اصطلاح جهان سوم را به صورتی یکسان در بر میگیرد. در این زمینه با کشورهای متعدد صنعتی و بسیاری از کشورهای جهان سوم، قراردادهای مهم همکاری اقتصادی و فنی و فرهنگی امضاء کرده ایم و فعالیت گسترده ای در همه این موارد داریم. ایران به کشورهای در حال توسعه که از آن درخواست کمک کرده اند، در حدود امکانات خود، چه از طریق قراردادهای دو جانبه و چه از راه بانک جهانی یا صندوق جهانی پول، کمک کرده و به علاوه برای پر کردن قسمتی از کمبود موازنه پرداخت های خارجی کشورهای صنعتی نیز اعتبارهای متعددی به این کشورها داده است.

با جهان اسلامی، طبعا به سبب همبستگی و علایق استوار مذهبی و تاریخی و جغرافیایی پیوندی خاصی داریم. کشور ما به عنوان یکی از اعضای کنفرانس اسلامی، که خود یکی از بنیانگذاران آن است، با مجموع ممالک مسلمان همکاری دارد و این همکاری در مورد برخی از این کشورها به مرحله اعلای دوستی و برادری رسیده است.

با کشورهای پاکستان و ترکیه که شرکای ما در پیمان مرکزی و سازمان همکاری های منطقه ای (R.C.D) هستند، روابط دوستی و همکاری خاصی داریم که اشتراک مساعی وسیعی را در زمینه های مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی در بر میگیرد.

سیاست افریقایی ما، که منظما درحال گسترش است، بر پایه دوستی و همکاری با کشورهای این قاره، که ما به کوششهای سازندگی و پیشرفت آنها با دیده علاقه و احترام می نگریم، استوار است. کشور ما تاکنون از راه کمکهای مختلف مالی به عده ای از آنها، به صورت کمک بلاعوض یا وام دراز مدت به اجرای این برنامه ها کمک کرده است.