(۸۸)

خوشبختانه جهان صنعتی، پس از سالها اصرار و سماجت درعدم توجه بدین نظریات بالاخره از زبان مقامات مسئول خود اعتراف کرده است که سیاست انرژی پیشنهادی ما، تنها سیاست صحیح و منطقی و واقع بینانه ای است که می تواند در نظر گرفته شود.

تا آن جا که به کشور ما مربوط می شود. این واقعیت که در آینده ای نزدیک عمر منابع نفت ما و منابع نفتی همه جهان پایان خواهد یافت و خواه ناخواه دوران استفاده از دیگر منابع انرژی فرا خواهد رسید، مورد توجه کامل قرار گرفته است.

ما به مقتضای روش کلی خود، که پیش بینی حوادث و گام برداشتن در پیشاپیش آنهاست، اجرای برنامه وسیعی را در جهت استفاده از نیروی هسته ای آغاز کرده ایم. زیرا این زمینه ای شناخته شده برای آماده کردن کشورمان در بهره گیری است. ولی برنامه های ما استفاده احتمالی از سایر راه های آینده تحصیل انرژی از قبیل انرژی خورشیدی، انرژی هیدروژنی، تجزیه هیدروژن از آب، پلاسما و غیره را نیز شامل می شود. ما برای تمام این موارد در پژوهشهای جهانی شرکت خواهیم کرد و در صورت لزوم در مراکز تحقیقی بین المللی در این زمینه ها سرمایه گذاری خواهیم نمود. چنان که از هم اکنون در سازمان اروپایی "اور آتم" شرکت جسته ایم. ما این کوشش ها را پا به پای دیگر کشورهای پیشرفته ادامه خواهیم داد. زیرا مایل نیستیم بیست یا بیست و پنج سال دیگر، وقتی که نفت مان تمام شده باشد، کشورهای صنعتی امروز با تکنولوژی پیشرفته خود انحصار تهیه انرژی های جایگزین نفت را داشته باشند و آنها را به قیمتی که خود تعیین کنند، به ما بفروشند. زیرا به هر حال این قیمتی نخواهد بود که ما، چه بر اساس منطق و چه بر پایه انصاف خواستار آن باشیم.

در مبحث نفت من فقط به ذکر تاریخچه ای کلی از ماجرای این صنعت در ایران و تحولات آن از آغاز این ماجرا تا به امروز اکتفا می کنم و لزومی نمیبینم که به مبارزات و کشمکش های قدم به قدمی که از هنگام شروع مجدد فعالیت این صنعت در بیست و چهار سال پیش، پس از رکود و توقف کامل قبلی آن تا اعلام حاکمیت مطلق و کامل ایران بر این صنعت انجام گرفت و به اسرار پشت پرده آن اشاره کنم. زیرا از یک طرف بسیاری از مدارک و وقایع هست که از نظر سیاست بین المللی، موقع افشای آنها نرسیده است و از طرف دیگر نمیخواهم خاطره خطر جویی ها و به اصطلاح "ریسک"های شخصی را در مقابله با "امپراتوری"ها و "غول"های نفتی و نیروهای سیاسی پشتیبان آنها را وارد این تاریخچه کرده باشم.

در این مورد فقط به تذکر کلی این نکته اکتفا می کنم که تحولات و حوادث در این زمینه مطلقا بدان آسانی که جریان آنها شرح داده شد، صورت نگرفت. بلکه قدم به قدم این حوادث و تحولات با خطرناک ترین مبارزه جویی‌های ممکن همراه بود. ولى هر گونه قضاوت را در این باره به عهده تاریخ می گذارم که یقینا به موقع خود پرده از بسیاری از رازهای ناگفته این ماجرای حادثه آفرین بر خواهد داشت.