من
اخیرا اعلام کردم که با آن که این انتظار عادلانه و منطقی نیست، کشور من برای
اثبات حسن نیت خود در عدم افزایش مشکلات اقتصادی جهان صنعتی، از درخواست افزایش
فوری بهای نفت در سال ۱۹۷۸ خودداری می کند ولی باید برای همه کشورهای صنعتی روشن
باشد که این راه، راه حل نهایی مشکل نیست و چنین راه حلی را فقط باید در تعدیل وضع
اقتصادی غیرسالم خودشان بجویند.
ما در
عین حال میکوشیم مصرف کنندگان نفت به خصوص جهان صنعتی را با عطش فوق العاده مصرف
آن متوجه این واقعیت سازیم که نفت از یک طرف منبعی پایان یافتنی است (که متاسفانه
این امر بسیار نزدیک است) و از طرف دیگر این ماده، ماده ای نجیب تر و اصیل تر از
آن است که مانند امروز برای سوخت کارخانه ها و گرم کردن و روشن کردن خانه ها و
مصارف دیگری از این قبیل به کار رود .
از نفت
در حال حاضر، از طریق پتروشیمی بیش از هفتاد هزار محصول می توان تولید کرد. کدام
ماده انرژی زای دیگر، چه مواد موجود و چه انرژی هسته ای یا انرژی هیدروالکتریک و
یا خورشیدی می توانند چنین مشتقاتی را داشته باشند؟ و کدام منطق قبول می کند که
این ماده گرانبها و پر ثمر به جای استفاده از آن در تهیه موادی که تحصیل آنها از
راه دیگر ممکن نیست، صرف اموری شود که انجام آنها از راه استفاده از سایر وسائل
تولید انرژی نیز امکان دارد؟
طبیعت
با بردباری و پشتکار بی وقفه خود، صدها میلیون سال برای ایجاد این ذخایر و انباشتن
آنها وقت صرف کرده است. چه منطقی به بشر امروز اجازه میدهد که تنها در طول حیات
چند نسل و با آهنگی پانصد هزار بار شتابان تر از آهنگ پیدایش این ذخایر، همه آنها
را در مدت تقریبا صد و بیست سال برای مصارف غالبا غیر معقول و غیر ضروری به هدر
دهد؟
ذخایر
نفتی جهان (که به ترتیب اهمیت حجم انها ۵۷٪ در خاورمیانه، ۱۴٪ در شوروی، ۱۲٪ در
خاور دور، ۱۰٪ در افریقا، ۷٪ در امریکای شمالی، ۵٪ در امریکای لاتین، ۲٪ در اروپا
قرار دارند) بر اساس محاسباتی که شده است، با روند فعلی مصرف، برای مصرف ۳۰ سال و
در صورت افزایش تقاضا، برای مصرف ۲۰ سال کفایت می کنند. اگر جهان ما از هم اکنون
در فکر جانشینی برای این نیروی محرکه چرخ تمدن و اقتصاد امروز بشری نباشد، پس از
پایان یافتن آن چه خواهد کرد؟
دیر یا
زود، دنیا بدین حقیقت پی خواهد برد که سوزاندن نفت و گاز طبیعی برای تولید روزمره
انرژی گناهی نابخشودنی است. آن موقع نفت قیمت واقعی خود را در بازار پیدا خواهد
کرد. زیرا واقعیت این است که بهای نفت هنوز آن قدر پائین است که کسی را مجبور به
جستجوی منابع دیگر انرژی نمی کند. فردا که دیگر منابع تولید انرژی شکل بگیرد، می
باید همین واقعیت را در مورد مصرف گاز طبیعی تذکر داد. زیرا این ماده اصیل نیز
ارزشمندتر از آن است که به جای مصارف پتروشیمی، تنها به مصرف سوزاندن برسد.