(۹۴)

در مورد کمک به کشورهای در حال توسعه و پیشرفت طرحهای عمرانی جهانی، کشور ما کوشش های مؤثری مبذول داشته است. همراه نخستین افزایش بهای نفت، خود من تشکیل بنیادی را پیشنهاد کردم که در آن دوازده کشور تولید کننده نفت و دوازده کشور صنعتی جهان هر کدام قریب ۱۵۰ میلیون دلار بپردازند و دوازده کشور به نمایندگی از جانب ممالک در حال توسعه نیز در آن شرکت کنند و این هیئت طرح های خوب و سالمی را که برای عمران جهان ارائه می شود، با همکاری بانک جهانی و صندوق بین المللی پول بررسی کند و در صورت تأئید از محل اعتبار بنیاد، به شرطی که هر سال حداقل سه میلیارد دلار بدان واگذار شود، مبالغ لازم به صورت وامهای دراز مدت و کم بهره با شرایط آسان، به کشورهای نیازمند داده شود. بدین ترتیب من خطوط اساسی یک برنامه رفاه جهانی را به سازمان ملل متحد پیشنهاد کردم که در چهار چوب آن، یک بانک عمران بین المللی بی طرف می تواند به تسریع پیشرفت اقتصادی تمام کشورهای جهان کمک کند.

این طرح به ایجاد یک مشارکت مثبت و تعاون جهانی کمک خواهد کرد. زیرا از یک طرف به کشورهای صنعتی که اکنون با مشکلات اقتصادی متعدد مواجه هستند با دریافت سفارش های کشورهای وام گیرنده برای زنده نگاه داشتن اقتصاد خود و احتراز از مواجهه با بحران اقتصادی، یاری می دهد و از طرف دیگر به کشورهای در حال رشد، در گسترش نیروی اقتصادی و صنعتی آنها کمک می کند. بدیهی است چنین سازمانی صد در صد بیطرف خواهد بود و هیچ گونه وابستگی یا تعهد سیاسی نخواهد داشت و درهای آن نیز بر روی همه باز خواهد بود. این در واقع پی ریزی یک تعاون جهانی، یعنی یک سازمان ملل اقتصادی است. منتها سازمان مللی که این بار ضمانت اجرایی نیز خواهد داشت.

نیروی دفاعی ما در عین آن که ضامن حاکمیت و قدرت ملی ماست، عامل تعیین کننده ای در موقعیت جهانی ما نیز هست. این نیرویی است که صرفا به خاطر حفظ تمامیت و امنیت ملی ما و بدون انگیزه تجاوز یا توسعه طلبی به زیان دیگران، پی ریزی شده است و تا وقتی که شرایط نگران کننده بین المللی ایجاب کند، مسلما در تقویت آن در حدی که ضروری تشخیص دهیم، کوتاهی نخواهیم کرد.

قدرت نظامی ما نه فقط از نظر دفاع ملی ضروری است، بلکه از لحاظ تضمین تحولات اجتماعی همواره عامل قاطعی بوده است. این واقعیت به خصوص در تحقق انقلاب ایران به ثبوت رسید. زیرا اگر قدرت بازدارنده این عامل نظم و ثبات نبود، اجرای قدم به قدم اصول انقلاب با تحریکات و آشوبها و توطئه های عناصر فئودالی یا عمال ارتجاع سرخ و ارتجاع سیاه روبه رو می شد، کما این که در سالهای اخیر همین قدرت، خرابکاری های تروریستها و آدمکشان و هرج و مرج طلبانی را که عامل اجرای سیاستهای غیر ایرانی هستند، خنثی کرده است.