بنابراین
رؤسای دولت و کلیه کارکنان دولتی، هنگامی به ایفای این وظیفه موفق می شوند که در
زمان تصدی مشاغل و مقامات، قدرت خود را بیطرفانه در طریق حل مسائل جامعه به کار
برند و با انصراف از منافع شخصی، خود را کاملا در خدمت رسالت اجتماعی و ملی خویش
قرار دهند. نظام دموکراسی ایران به خصوص اصول انقلاب که بر مبنای تساوی حقوق و
تأمین فرصت های مشابه برای کلیه افراد ملت ایران پایه گذاری شده، هیچ فرد یا طبقه
ای را از امتیازات سیاسی یا اجتماعی و یا اقتصادی محروم نمی کند. بدین جهت استفاده
از هر عضو لایق را که در آزمون خدمت به جامعه، به درک شایستگی موفق شده باشد، بدون
توجه به وضع مالی و میزان ثروت و امتیازات شخصی او برای خدمت در مشاغل و یا مؤسسات
ملی و دولتی، بدون تفاوت و تبعیضی، ضروری می شمارد. ولی این احترام به موقعیت مالی
و اقتصادی اشخاص مشروط بدان است که این دارایی از راه مشروع و با پیروی از قوانین
و پرهیز از تجاوز به حقوق دیگران تحصیل شده باشد.
بدیهی
است وزیر و سفیر و دیگر مقامات عالی رتبه دولتی نباید به خاطر قبول مسئولیت، از
حفظ امتیازات اجتماعی خود محروم شوند. لیکن به خاطر جلب اعتماد عمومی باید در آغاز
خدمت، دارایی مشروع خود را اعلام کنند و اداره آن را در مواردی که به صرف وقت و
فعالیت اقتصادی نیاز دارد، در مدت ماموریت خویش به مؤسسات و شرکت هایی که این امور
در صلاحیت و تخصص آنهاست، واگذار نمایند تا بدین ترتیب هم اعتماد و احترام عمومی
را پشتوانه خدمت خود داشته باشند و هم منافع مشروع مالی ایشان به صورتی مطمئن و
رضایت بخش حفظ شده باشد.
در
مورد مقامات درجه اول دولتی که باید دارایی خود را اعلام کنند، هدف این است که این
افراد در زمان تصدی چنین مشاغلی، نتوانند ثروت اندوزی کنند و در نتیجه همه وجود و
وقتشان وقف خدمت به مملکت بشود. دارایی چنین مقاماتی را میتوان از راه های مختلف
مورد بهره برداری خود آنان قرار داد. یک راه آسان تبدیل این دارایی ها به اوراق
قرضه دولتی است. یک راه دیگر نیز نگهداری آنها در تراست های بی نام است که خود
صاحب سهم، البته تا وقتی که در خدمت دولت است، در آنها دخالتی ندارد، ولی بعد از
آن طبعا میتواند سهام خود را پس بگیرد. علت پیشنهاد تراست های بی نام این است که
در غیر این صورت، اگر بخواهند سرمایه ای را یک باره در بورسی بریزند که تبدیل به
اوراق قرضه شود، ممکن است اصل سرمایه زیان ببیند. علاوه بر تراستهای بی نام،
میتوان از بانک هایی نیز که دولت معین می کند، استفاده کرد تا دارایی این مقامات
را به طور امانی اداره کنند.
