در
زمینه امور اجرایی عمران شهرها، سهم عمده به طرح های خاص ناحیه ای و شهرداری ها
سپرده خواهد شد و سهم انجمنهای دموکراتیک در اداره امور محلی در جهت برنامه ریزی
مسائل محلی و ایجاد قوه محرکه عمومی افزایش خواهد یافت. تخصیص کمکها و اعتبارات
دولتی به طرحهای خاص ناحیه ای برای امور عمران شهری، منطبق با افزایش ظرفیت های
رفاه اجتماعی و سیاست تنظیم و تمرکز و تعادل منطقه ای خواهد بود.
با
اجرای برنامه های مربوط به "تثبیت بهای زمین" از راه مبارزه با تورم کلی
و اتخاذ تدابیر خاص مالیاتی و استفاده از زمین هایی که در اختیار دولت است، برای
ایجاد واحدهای مسکونی، فعالیتهای ساختمانی، به خصوص در رشته خانه سازی، صورتی
بسیار سالم تر خواهد یافت و مسلما این امر به ایجاد مساکن بیشتری در تمام کشور کمک
خواهد کرد. همه اینها کوشش هایی است که باید در مسیر پیشرفت ایران، با پی گیری و
قاطعیت دنبال شود.
ایران
عصر "تمدن بزرگ" باید ایرانی منزه و عاری از فساد باشد.
این
اصلی است که رکن اخلاقی نظام اجتماعی ایران امروز و فردا به شمار میرود. مبارزہ با
فساد در جامعه انقلابی ما امری دائمی و تعطیل ناپذیر خواهد بود. زیرا این مبارزه
با سلامت و نیرومندی همه جامعه ارتباط دارد.
منزه
بودن و پاکیزگی همه دستگاههای مملکت شرط اساسی حسن گردش کارهاست. شاید بتوان فساد
را در صورت های مختلف آن، چه به صورت نادرستی و رشوه خواری، چه به شکل تقلب و
اغفال، چه در قالب گران فروشی و چه در صورتهای دیگر آن، بدترین دشمن هر جامعه و
مملکت دانست. زیرا در صورت وجود فساد، به خصوص در مراجع حساس، اصولا روی هیچ مملکت
و هیچ جامعه نمیتوان حساب کرد.
در این
مورد می باید به موازات اجرای شدید و قاطع قوانین دادگستری، اجرای اصول ناظر بر
مبارزه با فساد، در انقلاب ایران نیز به صورتی پیگیر ادامه یابد و در عین حال
دستگاههای نیرومندی که بر همین اساس در سطح بالا ایجاد شده اند، از قبیل کمیسیون
شاهنشاهی و بازرسی شاهنشاهی، کار خود را با قاطعیت کامل دنبال کنند. البته می باید
همه این کوشش ها در عین قدرت با رعایت انصاف و عدالت کامل انجام گیرد. زیرا مارک
فساد را نمی توان و نباید به طور سرسری به شخص یا سازمانی زد. البته فساد در جامعه
و کشور ما از بسیاری از جوامع جهان، به خصوص جوامعی که عنوان "کاملا
پیشرفته" دارند زیادتر نیست. با این همه ما حاضر به قبول حتی حداقل فساد نیز
در اجتماع خود نیستیم. زیرا ما جامعه ای برخوردار از ترقی مادی ولی آلوده به فساد
نمیخواهیم.
اجرای
پی گیر اصل انقلاب اداری چه از نظر حال و چه از نظر آینده
ایران اهمیت فوق العاده ای دارد. این تحولی است که بدون انجام آن انجام سایر
تحولات نیز دشوار یا غیر ممکن خواهد بود.
کسی که
وارد خدمت می شود البته باید توقع تأمین زندگی و برخورداری از حقوق مشروع خویش را
داشته باشد. ولی نباید انجام وظیفه اداری و ملی را در گرو این توقع قرار دهد، چه
برسد به این که با وجود تأمین این حقوق باز در حسن انجام این وظیفه تعلل و قصور
کند. هر کارمند دولت باید این احساس را داشته باشد که اصولا وظیفه او یک وظیفه
مقدس یعنی ایفای یک مسئولیت وجدانی در برابر همنوعان خویش و افراد دیگر جامعه است
که هر یک از آنها حکم افراد خانواده او را دارند. انجام چنین وظیفه وجدانی را نمی
توان و نباید سرسری گرفت و یا در گرو مسائل روزمره از قبیل ناراحتیهای شخصی و
مشکلات مالی یا خانوادگی و نظایر آنها گذاشت.
