(۱۱۸)

نظم اجتماعی

نظام اجتماعی ایران عصر "تمدن بزرگ " نظامی خواهد بود در حد اعلاء انسانی و دموکراتیک که خطوط کلی آن را آزادیهای فردی، عدالت اجتماعی، دموکراسی اقتصادی، اقتصاد دموکراتیک، عدم تمرکز، مشارکت گسترده و آگاهانه عمومی در همه امور فرهنگ بارور ملی تشکیل خواهد داد.

آزادیهای فردی و اجتماعی که در ایران امروز به مفهوم صحیح و اصیل آن برای هر کس تضمین شده است، همراه با توسعه کمیت و کیفیت آموزش و فرهنگ عمومی، قوامی به مراتب بیشتر خواهد یافت و برخورداری کامل از مزایای دموکراسی در جامعه رشد کردہ و مترقی ایران عصر " تمدن بزرگ" حق مسلم هر فرد ایرانی به شمار خواهد رفت. ولی این آزادی مسلما توأم با نظم و انضباط و نه با هرج و مرج و قانون شکنی خواهد بود و حقوق هر کسی تا حدی محترم شمردہ خواهد شد که به حقوق حقه دیگران تجاوز نکند. امکان کار  خلاقه و فعالیت و بروز استعدادها برای همه به حداکثر وجود خواهد داشت. هر فرد ایرانی، از حداقل درآمد برای تأمین نیازمندیهای اساسی خویش برخوردار خواهد بود، اما به کلیه درآمدها، به نسبت مقدار آنها، مالیات عادلانه تعلق خواهد گرفت و بدین ترتیب اجازه ثروت اندوزی از طریق فرار از پرداخت مالیات به کسی داده نخواهد شد.

هر فرد ایرانی از آموزش رایگان و بیمه های گوناگون اجتماعی و پوشش وسیع بهداشتی بهره مند خواهد بود و فرهنگی سالم و سازنده در دسترس او قرار خواهد داشت.

در پرتو یک اقتصاد سالم پیشرفته و دموکراتیک همه مردم ایران به نحوی در ثروت ملی سهیم خواهند بود و بدین ترتیب عموم افراد کشور با انگیزه فردی، اجتماعی، اخلاقی و میهنی در قبال پیشرفت هر چه بیشتر صنعت و اقتصاد کشور، هم ذینفع خواهند بود و هم مسئولیت خواهند داشت. از نظر مشارکت سیاسی، کار مردم تا حداکثر ممکن به دست خود مردم اداره خواهد شد و شرکت آگاهانه ایشان در کلیه امور برقرار خواهد بود. همه اینها نماینده عملی آن حس مشارکت است که در فلسفه انقلاب شاه و ملت و در " تمدن بزرگ" ایران مقامی ممتاز دارد.

اگر درآمدهای ناشی از اقتصادی شکوفا برای تأمین خدماتی که به ملت داده می شود، کافی باشد (و البته این خدماتی است که امکان صرف نظر کردن از آنها نیست، زیرا همه آنها در نظام "تمدن بزرگ" جا می گیرند) در آن صورت نیازی به افزایش مالیاتها نخواهد بود. زیرا در چنین شرایطی هر کس از حداقل نیازهای حیاتی برخوردار است. اما اگر این درآمدها کافی نباشد، طبعا مثل هر اجتماع مترقی دیگر در بالا بردن آنها از راه های منطقی و بررسی شده اقدام خواهد شد. نباید فراموش کرد که هر ساله ده ها میلیارد ریال از بودجه دولت، یعنی مالیه کشور، صرف پائین نگاه داشتن بهای مواد غذایی اساسی و مورد نیاز عمومی می شود. بدیهی است این مواد را اکثریت مردم مصرف می کنند و نه ثروتمندان، زیرا هیچ ثروتمندی نمی تواند بیش از احتیاج و امکان خود غذا بخورد. چه کسانی از مبارزه با گرانی سود می برند؟ باز هم اکثریت مردم. یعنی میلیون ها افرادی که با درآمد روزانه خود زندگی میکنند. به پسران و دختران دانش آموز تا سال هشتم یک وعده غذای رایگان داده می شود. اینها فرزندان چه کسانی هستند؟ فرزندان اکثریت مردم و نه فقط فرزندان یک طبقه محدود. بدین ترتیب همه این کارهایی که میلیاردها ریال خرج آنها می شود، برای عموم مردم کشور انجام می گیرد، نه برای توانگران. در عین حال با مقرراتی که به نفع عموم وضع شده است، توده عظیم مردم هر روز کمتر مالیات میپردازند و ثروتمندان بیشتر. همه اینها اصولی است که در نظام اجتماعی ایران "تمدن بزرگ" شایسته تذکراست.