(۱۰۸)

در ایران عصر "تمدن بزرگ" از عوامل مخرب و منفی دیرینه یعنی، فقر، جهل، بی سوادی، فساد، استثمار، تبعیض، و امثال آنها نشانی باقی نخواهد بود. گسترش فعالیتها و خدمات بهداشتی، حداکثر تندرستی و نیرومندی بدنی را تا آن جا که دانش و امکانات اجازه دهد، برای هر فرد ایرانی تأمین خواهد کرد و تعمیم آموزش و دانش همین فرد را از حداکثر سلامت روحی و فکری باز هم تا آن جا که امکانات اجازه دهد، برخوردار خواهد ساخت. هر ایرانی، در هر شرایط فردی و اجتماعی، از لحظه تولد تا زمان مرگ، در زیر پوشش انواع بیمه های اجتماعی قرار خواهد داشت. دستمزدها و درآمدها، در مقابل کار شرافتمندانه، که برای همه کس وجود خواهد داشت، در حدی خواهد بود که همه مخارج افراد را در حد کافی تأمین کند. بسیاری از هزینه های افراد با کمکهای دولت سبک تر خواهد شد. تحصیل تا حد معینی به طور اعم و پس از آن تا بالاترین سطوح دانشگاهی و تخصصی، تحت شرایط معینی برای همه رایگان خواهد بود. سطح زندگی در حدی قرار خواهد داشت که دیگر هیچ ایرانی معنی گرسنگی را نخواهد فهمید و با وجود این دولت وظیفه خود را در مراقبت از کودکان نوزاد تا دوسالگی آنها انجام خواهد داد. هر ایرانی مسکنی مناسب خواهد داشت. محیط زیست مادی مردم، محیطی سالم و پاکیزه و نیرو بخش و محیط زیست فرهنگی و روحی آنان نیز محیطی منزه و کاملا انسانی خواهد بود. اصل اشتراک اساس کوششها و برنامه ها به شمار خواهد رفت و بر مبنای آن، کشاورز و کارگر و کارفرما، دانشجو و کارمند دولت و روشنفکر و هنرمند و به طور کلی هر فرد از هر طبقه و در هر موقعیت اجتماعی، کار خود را با برخورداری از حداکثر حقوق انسانی و اجتماعی و اقتصادی، به صورتی سازنده و بر اساس همکاری و مشارکت و نه دشمنی و رویارویی انجام خواهد داد.

کار مردم، در حداکثر ممکن به دست مردم اداره خواهد شد و در هر مورد هم فکری عمومی و راهنمایی ها و انتقادهای سازنده، راهگشای پیشرفت ها خواهد بود. آگاهی وسیع سیاسی که حاصل آموزش گسترده حزبی است، آموزش و پرورش را به معنای اعم آن تکمیل خواهد کرد. روح ایمان مذهبی به عنوان عالیترین مظهر معنویت، در وجود همگان متجلی خواهد بود. کانون های فرهنگی و هنری و ورزشی و مراکز تفریحات سالم به روی همه باز خواهد بود و امکانات اقناع نیازهای روحی از قبیل کتابخانه ها و موزه ها و تالارهای کنفرانس و تئأتر و موسیقی و به طور کلی هر چیز که به فرهنگ ملی و بین المللی مربوط می شود، در دسترس همه قرار خواهد داشت. برای کهنسالانی که تنها باشند یا با وجود داشتن خانواده مایل به تنها زیستن باشند، مراکز آماده وجود خواهد داشت. حداکثر تسهیلات برای پرورش و بروز استعدادها فراهم خواهد شد تا هر قریحه و نبوغی در محیطی سالم و سازنده امکان شکفتگی داشته باشد و نه تنها در راه پیشرفت شخصی بلکه در عین حال در راه پیشرفت جامعه به کار افتد.