(۱۱۵)

ما این حیثیت و نفوذ سیاسی و معنوی را پیوسته در راه دفاع از آرمان صلح و از تفاهم و همکاری بین المللی که آن را تنها راه صحیح و منطقی برای جامعه بشری می دانیم، به کار برده ایم و مسلما در ایران عصر "تمدن بزرگ" نیز نفوذ و حیثیت باز هم بیشتر خود را در همین راه به کار خواهیم برد. سیاست ما در این مورد کماکان این خواهد بود که هر اختلافی میان کشورها، در هر سطح و به هر صورت می باید تنها از راه مذاکره و تفاهم و سازش دو جانبه یا بین المللی حل شود. در این زمینه طبعا ما از کلیه کوششهایی که از طرف سازمان ملل متحد و هر مرجع جهانی یا منطقه ای دیگر صورت گیرد، جانبداری و پشتیبانی خواهیم کرد.

        

سومین رکن سیاست ملی ما کماکان تامین قدرت نظامی نیرومند برای دفاع از استقلال و حاکمیت و منافع مشروع ملی ایران خواهد بود. همان طور که گفته شد، ما آرزومند خلع سلاح تضمین شده و کنترل شده جهانی هستیم تا از این راه، هم از کابوس جنگ و

ویرانی رهایی یابیم و هم سرمایه های عظیمی را که در این زمینه صرف می شود، به فعالیتهای سازندگی کشور اختصاص دهیم. ولى تا هنگامی که چنین خلع سلاحی عملی نشده باشد، به مقتضای واقع بینی و بر اساس وظیفه تردید ناپذیر خود در دفاع از مرز و بوم خویش در تامین نیروی دفاعی لازم کمترین قصوری نخواهیم کرد و در این راه نیز قبل از هر چیز به نیرومندی خودمان اتکاء خواهیم داشت.

برای تضمین این نیرومندی نه تنها به کمیت تجهیزات توجه خواهیم داشت، بلکه بالا بردن سطح دانش و آموزش و تخصص نیروهای مسلح کشور نیز از مهمترین برنامه ها و هدفهای ما خواهد بود. در زمینه تجهیزات خواهیم کوشید که تا سر حد امکان خودکفا باشیم و بسیاری از سلاح ها را در داخل کشور بسازیم. زیرا از این راه هم کار بیشتر به وجود میاید، هم پولی که به دیگران می دهیم در خود مملکت صرف می شود و هم اتکاء به نفس بیشتری خواهیم داشت.

بدیهی است وظیفه دفاع ملی تنها شامل نیروهای مسلح نمی شود، بلکه این وظیفه ای است که به عهده فرد فرد افراد ایرانی است. در ایران امروز و ایران فردا هر ایرانی از مرد و زن و پیر و جوان در هر شغل و مقام و از هر طبقه یک سرباز بالقوه و در هنگام لزوم بالفعل، برای حفظ استقلال و تمامیت و حاکمیت کشور است. این وظیفه دفاع از حاکمیت ملی، از شرافت ملی، از مقدسات ملی اولین و مهمترین وظیفه هر ایرانی است. زیرا باید کشوری وجود داشته باشد تا جامعه ای در آن برای پیشرفت خود بکوشد. چنان که بارها تذکر داده ام، وظیفه دفاع از وطن، وظیفه ای است که باید حتی در صورت نداشتن سلاح با چنگ و ناخن انجام گیرد.